Malerzowice Wielkie

Wieś Malerzowice Wielkie powstała w drugiej połowie XII w. na terenie przesieki leśnej należącej do zwartego kompleksu Puszczy Sudeckiej. Jest to niewątpliwie jedna z najstarszych wsi na Dolnym Śląsku.

W 1927r. między Bielicami a Malerzowicami odkryto ciekawe wykopaliska archeologiczne. Wykopane gliniane naczynia wskazywały na ślady Kultury Łużyckiej, a więc na wczesnośredniowieczny i słowiański rodowód tego rejonu.

Malerzowice Wielkie z chwilą powstania były słowiańską osodą rybacką i należały do polskich osad trzeciej strefy ciągnącej się od granic miasta Nysy, wdłuż Nysy Kłodzkiej, aż do granic Biskupstwa Wrocławskiego.

Biskup wrocławski w 1954r. przeniósł na prawo niemieckie miasto Paczków i prawdopodobnie wiele osad i wsi, wśród nich również Malerzowice. W roku 1284 wieś Malersdorf była już z pewnością własnością biskupów z Nysy. W XIV w. w Malerzowicach było trzech rzemieślników, pięciu handlarzy, hodowano 1100 owiec merynosów oraz 180 sztuk bydła rogatego.

W XVII w. dobra malerzowickie składały się z majątku rycerskiego Malerzowice i folwarku Scharfenberg. Do właścicieli dóbr należał także młym wodny oraz most na rzece Nysie, na którym pobierali oni cło za przejazd od załadowanych wozów. Przez wiele pokoleń włascicielami posiadłości w Malerzowicach byli członkowie rodu Rohr. Na początku XVII w. właścicielami byli Anna Maria z domu Prittwitz i jej małżonek Georg von Rohr und Steinau. Anna Rohr zmarła w 1617r. a Georg Rohr w 1618r.

Ich epitafia wmurowane są w zewnętrzną ścianę kościoła. W roku 1647 majątek w Malerzowicach należał do Hansa Alberta von Rohr. W XVIIIw. dobra malerzowickie przejęła rodzina von Puckler. Od nich majętność przeszła na krótki czas na rodzinę von Wedel. Około 1840r. posiadłość powróciła w ręce Pucklerów. Po śmierci hrabiego Georga von Pucklera majątek został sprzedany panu Pritsch. Księgi adresowe z lat 1886, 1891,1898 wymieniają dwóch właścicieli malerzowickiego majątku: barona von Hoiningen i kapitana von Hune.

Około 1905r. majątek przeszedł w posiadanie barona Sigfrieda von Thielmanna, po nim do czasów wojny panem na Malerzowicach był baron Gunther von Thielmann, a właścicielką Scharfenbergu była Kati von Thielmann.

Na początku XIXw. wieś liczyła 429 mieszkańców. We wsi była szkoła katolocka pochodząca z 1825r, w której zatrudniony był jeden nauczyciel. Na początku wieku XX Malerzowice Wielkie wraz z majątkiem Scharfenberg i Hohenhof liczyły 516 mieszkańców. We wsi było 85 domów mieszkalnych, a całość liczyła 906 ha powierzchni. Wśród mieszkańców było dwóch kupców, szynkarz, stolarz, cieśla, szewc, krawiec. We wsi znajdowała się także kasa oszczędnościowa, która udzielała pożyczek miejscowej ludności.

Na podstawie informacji zamieszczonej na pocztówce upamiętniającej 750lecie wsi Malerzowice Wlk.

Imprezy lokalne