Dawniej:
Łambinowice to gmina leżąca w południowo – zachodniej części województwa opolskiego, licząca 13 sołectw i 2 przysiółki. Granice gminy opierają się o Dolinę Nysy Kłodzkiej na zachodzie i skraj Borów Niemodlińskich na wschodzie. Stanowią one naturalny rdzeń gminy.
Historia tej ziemi od zawsze uzależniona była od przebiegających tędy granic. Pierwsi ludzie pojawili się na tych terenach najpewniej w starszej epoce kamienia, w paleolicie. Świadczą o tym m.in. odkryte niedawno,bo w 2000 roku, w Sowinie, kompletne pracownie obróbki krzemienia i obozowiska.Były to tzw. wędrowne ludy leśne.Osadnictwo na szeroką skalę rozpoczęło się na obszarze gminy około XII – XIII wieku, kiedy to na nowo wyznaczonych terenach rozpoczęła się uprawa roli. Ludy rolnicze obrały szczególnie żyzną dolinę rzeki Nysy, zwłaszcza tereny dzisiejszych Bielic i Piątkowic, nieco później Mańkowic.
W okolicach Piątkowic rozwijała się kultura amfor kulistych, zaś Bielice stały się znacznym miejscem sepukralnym - cmentarzyskiem. Prehistoryczne, neolityczne obozowiska w okolicach Wierzbia, Bielic, Mańkowic czy Piątkowic i Lasocic przekształciły się w średniowieczne osady rzemieślnicze, i grodziska.
Nazwy większości wsi obecnej gminy Łambinowice zapisane były po raz pierwszy na przełomie XII – XIV wieku. Pisano wówczas o Jessenitzy, Drogussow czy Zadurczicz. Mangoldi villa w 1300-nym roku to dzisiejsze Mańkowice. Nieco później, bo w XV – XVI wieku wymienia się Sowin, jako Sabine i Wiersbel czyli Wierzbie.
Dziś:
Dziś gmina to 123,7 km² i 7882mieszkańców. Obszar gminy był i jest nadal obszarem typowo rolniczym. Tym cenniejsze i bardziej wartościowe są najstarsze zabytki sakralne tkj. kościół w Bielicach, wzmiankowany w XV – XVI w., w Jasienicy, o rodowodzie z końca XIII wieku, noszące w sobie fragmenty XIV- wiecznych murów kościoły w Lasocicach i Mańkowicach, czy XVI wieczny kościółek malerzowicki.
W ewidencji zabytków województwa opolskiego znajduje się ponad 70 obiektów z terenu całej gminy. Zewidencjonowanych jest około 75 stanowisk archeologicznych.
Różnie przedstawiały się układy ludnościowe na obszarze gminy. Jak się wydaje, we wczesnym średniowieczu, pod względem liczby ludności prym wiodły Bielice, niepisane centrum tych terenów i Jasienica; nieco później Mańkowice. W połowie XIX wieku dołącza do nich, liczące ponad 1000 mieszkańców Wierzbie, zaś na przełomie XIX – XX wieku Łambinowice. Obecnie największą wsią, jeśli chodzi o liczbę ludności i powierzchnię, są Łambinowice, liczące odpowiednio 2343 mieszkańców i 2592 ha. Następna jest Jasienica Dolna z 868 mieszkańcami, Bielice liczące 778 mieszkańców, i Mańkowice- 628 mieszkańców i Wierzbie- 613 mieszkańców.
Znaczną wartością rolniczej gminy Łambinowice jest przyroda. Rzeka Nysa Kłodzka, na całej swej długości, została uznana za korytarz ekologicznyo znaczeniu europejskim. W jej dolinie, między Piątkowicami a Mańkowicami znajduje się 320- ha las. Wiekowe grądy i łęgi z dębami, wiązami, lipami i jesionami noszą cechy pierwotnych zbiorowisk leśnych porastających niegdyś brzegi rzeki. W najbliższej przyszłości planuje się tutaj utworzenie pierwszego w gminie częściowego rezerwatu przyrody “Mańkowice”, obejmującego 240 ha.
Od dawnej wsi Klucznik, poprzez Łambinowice, Sowin do Wierzbia ciagną się Bory Niemodlińskie.Na terenie gminy obejmują około 1500 ha. W całości zostały one włączone w Obszar Chronionego Krajobrazu “Bory Niemodlińskie”, który z kolei pretenduje do statusu Specjalnego Obszaru Ochrony Natura 2000. Większość tych zbiorowisk to efekt przekształceń dawnej Puszczy Niemodlińskiej w XVIII i XIX wieku.
Pierwotne dąbrowy, tworzące Puszczę zostały wówczas wycięte a w ich miejsce wprowadzono sosnowe monokultury.
Z pradawnej, historycznej Puszczy zachowały się tzw. ostańce, czyli kilkusetletnie okazy dębów.Pomnikowe ich egzemplarze można podziwiaćw Malerzowicach i Wierzbiu. Obwody drzew sięgaja nawet 6,6 metra a wiek około 500 lat. Krajobrazowo najciekawiej przedstawiają się obszary między Malerzowicami a Dworzyskiem, między Łambinowicami a Goszczowicami oraz na południowy - wschód od Sowina, w kierunku sąsiedniej gminy Korfantów. Falista, pagórkowata rzeźba terenu to znak działalności lodowca w okresie plejstocenu.
Historia nam bliższa nie obchodziła się łagodnie z terenami gminy, a o jej znakach należy pamiętać dla przestrogi. Ziemia ta nosi w sobie prochy kilkudziesięciu tysięcy ludzi! Bez względu na wyznanie, rasę czy narodowość to tysiące historii, tysiące indywidualnych dramatów, nieraz anonimowych i nieznanych.
W 1862 roku władze pruskie wybudowały w Łambinowicach poligon wojskowy, który na stałe zrósł się z panoramą i historią gminy. Związane z tymi obszarami późniejsze wydarzenia nadały im specyficzny charakter, który ostatecznie sytuuje Łambinowice w rzędzie największych nekropolii wojennych w Europie.
Mimo głębokich związków z przeszłością, gmina Łambinowice to przede wszystkim rejon otwarty na przyszłość.
Jedną z głównych atrakcji poza terenami muzealnymi związanymi z I i II wojną światową są wspominane wcześniej tereny Borów Niemodlińskich, pól a także powyrobiskowe tereny ze zbiornikami wody oraz znakomite miejsca wędkarskie przy Nysie Kłodzkiej.
Mieszkańcy gminy podejmują szereg inicjatyw na rzecz swoich “małych ojczyzn”, społeczności Malerzowic, Łambinowic, Piątkowic, Wierzbia, Jasienicy Dolnej, Mańkowic, Bielic i Jasienicy Dolnej uczestniczą, z powodzeniem w programie “Odnowa Wsi Opolskiej”.
Zaangażowanie i otwartość mieszkańców powodują, że to właśnie Oni stanowią największą wartość tej ziemi.
